بررسی و نقش کارکردهای تربیتی باورداشت مهدویت با نگرش قرآن و سنت

نگاه علمی و فرامذهبی به مسئله ی مهدویت چهره ای درخشان و تابناک از آینده ای روشن برای بشریت تصویر می کند. از آنجا که باور مهدوی برشی از امامت بوده و در همه بدنه ی حکومت اسلامی حضور دارد، تبیین الگوی تربیتی اعتقاد به مهدویت ضروری می نماید تا در پرتو آن منتظر تکالیف رفتاری خویش را تمییز دهد. در منشور تربیتی منتظر، بین میزان اعتقاد به امام زمان و رفتار منتظر ارتباط مستقیمی نهفته است و هر چه منتظر از معرفت کامل تری برخوردار باشد رفتار کامل تری نیز خواهد داشت. ره آورد تحقیق حاضر، بیان رسالت مهدویت در مقوله تعلیم و تربیت و تأثیر آن بر شکل دهی جامعه مهدوی در زمان غیبت است. تبیین اندیشه مهدویت و پیوند آن با حوزه های تربیتی و اخلاقی، تقویت مبانی تربیتی و اخلاقی جامعه منتظر بر اساس اندیشه انتظار، کاربردی کردن مباحث مهدویت متناسب با نیازها و اقتضائات امروزی از جمله اهداف این پژوهش هستند که به شیوه کتابخانه ای و تحلیل ادله به دست آمده است. نتیجه ی تربیت انسان های منتظر بر این اساس ، پرورش انسان های مفید برای جامعه انسانی و اسلامی است. در صورتی که این فرآیند به خوبی صورت پذیرد، ثمره این گونه تربیت بروز و ظهور فضائل عالی چون عدالت خواهی، الگو پذیری، بصیرت ورزی، خودیاری های اجتماعی و رشد افرادی با بینش قوی، ایمانی راسخ و کرداری مناسب با شأن یک انسان منتظر بوده که در این نوشتار به هریک پرداخته شده است.